Kandesartan – nowe wskazanie

            Do niedawna preparaty zarejestrowane w Polsce zawierające kandesartan, posiadały następujące wskazania: leczenie nadciśnienia pierwotnego (samoistnego) u osób dorosłych oraz leczenie osób dorosłych z niewydolnością serca i zaburzoną czynnością skurczową lewej komory serca (frakcja wyrzutowa lewej komory serca =<40%), jako leczenie wspomagające podczas leczenia inhibitorami ACE (inhibitory konwertazy angiotensyny) lub w przypadku ich nietolerancji.

            Obecnie kilka preparatów posiada nowe wskazanie, a mianowicie: leczenie nadciśnienia tętniczego u dzieci i młodzieży 6.–18. roku życia. Nie określono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania leku u dzieci 1.–6. roku życia (czyli podane w Charakterystyce dawkowanie odnosi się do dzieci po 6. roku życia). Dodatkowo zaznaczono, że lek jest przeciwwskazany u dzieci do 1. roku życia. 

            Kandesartan jest lekiem zaliczanym do sartanów, czyli antagonistów (blokerów) receptorów angiotensyny II. Kandesartan jest wybiórczym antagonistą receptora AT₁. Blokada receptora AT₁ powoduje zwiększenie stężenia angiotensyny II w osoczu, która może działać ze „zwiększoną siłą” na receptor AT₂. Pobudzenie receptora AT₂ powoduje m.in. zwiększenie wytwarzania czynników naczyniorozszerzających. Blokada receptora AT₁ hamuje reakcje wywoływane przez angiotensynę II i aldosteron. Do tych reakcji zalicza się hipertrofię (przerost) komórek, wzrost stężenia jonów wapnia w komórkach mięśni naczyń i serca oraz zwiększenie wydalania potasu przy jednoczesnym zatrzymywaniu w organizmie sodu i wody. Konsekwencjami powyższych działań (gdy układ RAA, czyli renina-angiotensyna-aldosteron, jest „patologicznie” pobudzony) są: wzrost obciążenia następczego (wywołany zwiększeniem napięcia ścian tętnic), spotęgowanie siły skurczu serca oraz wzrost obciążenia wstępnego serca (wywołany zwiększeniem wypełnienia łożyska naczyniowego); dochodzi do zwiększenia ciśnienia tętniczego krwi oraz do przerostu mięśnia sercowego i zwiększenia grubości mięśni tętnic (jako efekt długoterminowy).

            Kandesartan nie hamuje konwertazy angiotensyny, dlatego też podczas jego stosowania nie należy oczekiwać objawów związanych z działaniem bradykininy, takich jak np. kaszel. Pełne działanie hipotensyjne leku występuje po 4 tygodniach leczenia – dlatego pacjent nie powinien rezygnować z leczenia po 1 tygodniu, gdy nie zauważy efektów. U pacjentów rasy czarnej działanie przeciwnadciśnieniowe jest słabsze niż u pacjentów innych ras, dlatego u tych osób częściej może być konieczne zwiększanie dawki i dołączanie do leczenia innych leków.