Rutinoscorbinu nie wolno
stosować u osób z kamicą szczawianową, jak również u osób z chorobami
związanymi z nadmiernym gromadzeniem żelaza w organizmie lub innymi stanami
predysponującymi do nadmiaru żelaza w organizmie.
Rutinoscorbin
to lek dostępny bez recepty stosowany w przypadku, gdy organizm ma niedobór
witaminy C lub zwiększone zapotrzebowanie na tę witaminę, czyli podczas
przeziębienia i innych zakażeń wirusowych, jak grypa. Stosuje się go także
wspomagająco w nadmiernej przepuszczalności naczyń krwionośnych. Rutinoscorbin
zawiera w składzie rutozyd (25 mg w 1 tabletce) i kwas askorbinowy (witaminę C;
100 mg w 1 tabletce).
W
najnowszej Charakterystyce Rutinoscorbinu (z 03.08.2015 roku) pojawiły się nowe
ostrzeżenia i przeciwwskazania do stosowania tego preparatu. Rutinoscorbinu nie
wolno stosować u osób z kamicą szczawianową, jak również u osób z chorobami
związanymi z nadmiernym gromadzeniem żelaza w organizmie, takimi jak talasemia*, hemochromatoza** i niedokrwistość syderoblastyczna***, lub innymi stanami predysponującymi do nadmiaru
żelaza w organizmie. Dodatkowo u osób z zaburzeniami czynności nerek należy
zachować ostrożność i można stosować maksymalnie 5 tabletek na dobę, podczas
gdy u osób bez takich zaburzeń można stosować do 8 tabletek na dobę.
Nie
należy stosować dawek większych niż zalecane, gdyż obserwowano pojedyncze
przypadki ciężkiej hemolizy (rozpad krwinek czerwonych) u osób z niedoborem
enzymu zwanego dehydrogenazą glukozo-6-fosforanową, przyjmujących duże dawki
witaminy C (>4000 mg/d).
Pozostałe ostrzeżenia oraz interakcje z innymi preparatami:
- nie zaleca się podawania
dużych dawek witaminy C (>1 g) u osób z nadmiernym wydalaniem kwasu
szczawiowego, dną, kamicą moczanową, cystynurią, jak również w stanach
zmniejszonego stężenia potasu we krwi i zwiększonego stężenia wapnia we krwi;
- w przypadku stosowania
witaminy C z sulfonamidami może dojść do wytrącania się kryształów sulfonamidów
w moczu;
- ze względu na obecność z
tabletce żółcieni chinolinowej preparat może powodować reakcje alergiczne;
- nie powinno się stosować
preparatu u osób z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy lub
fruktozy, niedoborem laktazy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub
niedoborem sacharazy-izomaltazy (ze względu na zawartość węglowodanów w
preparacie);
- witamina C zwiększa
wchłanianie związków metali (głównie żelaza) z przewodu pokarmowego; należy to
wziąć pod uwagę podczas jednoczesnego przyjmowania preparatów żelaza;
- witamina C w dawkach
>2 g/d może zwiększać wchłanianie glinu z przewodu pokarmowego. Skojarzone
stosowanie witaminy C z lekami zobojętniającymi sok żołądkowy zawierającymi
glin może wpływać na wydalanie glinu z moczem – skojarzone stosowanie
witaminy C z tymi lekami nie jest zalecane, szczególnie u osób z zaburzeniami
czynności nerek;
- skojarzone stosowanie
witaminy C z kwasem acetylosalicylowym („aspiryną”) może zaburzać wchłanianie
wit. C. Witamina C może nasilać działania niepożądane „aspiryny” na błonę
śluzową żołądka;
- witamina C nasila
działanie paracetamolu i leków przeciwzakrzepowych z grupy kumaryn (acenokumarol,
warfaryna);
- witamina C zmniejsza
skuteczność disulfiramu stosowanego w terapii antyalkoholowej;
- witamina C stosowana
długotrwale w dawkach >1 g/d zmniejsza pH moczu i przez to wpływa na
wchłanianie zwrotne w nerkach innych leków, o charakterze kwasowym lub
zasadowym.
Jak
widać taki niewinny, łykany masowo preparat ma dość sporo ostrzeżeń. Można
jednak zauważyć, że to co złe występuje w przypadku przyjmowania dużych ilości
preparatu, a mam nadzieję, że nikt nie łyka 10 tabletek dziennie. Na uwagę
zasługuje jednak fakt, iż witaminę C przyjmuje się w różnych preparatach i w
pożywieniu. Podczas grypy przyjmuje się też inne preparaty mogące zawierać
witaminę C w swoim składzie.
W
przypadku stosowania tego oraz innych leków należy zachować zdrowy rozsądek.
* talasemia – rodzaj
niedokrwistości wrodzonej; choroba charakteryzuje się nieprawidłowym tworzeniem
łańcuchów hemoglobiny;
**hemochromatoza – przyczyną
tej choroby jest nadmierne wchłanianie żelaza z przewodu pokarmowego (więcej
informacji TUTAJ)
***niedokrwistość
syderoblastycza – ten rodzaj niedokrwistości jest związany z zaburzeniem
wytwarzania czerwonych krwinek; dochodzi do wytwarzania syderoblastów, czyli erytroblastów
(komórka macierzysta krwinki czerwonej) zawierających większą ilość pozahemowego
żelaza; w konsekwencji ilość żelaza w organizmie jest zwiększona
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz